Mensen in beweging brengen doe je door ze te raken

Als je meer dan 20 jaar bezig bent met de vraag hoe je mensen echt kunt raken en in beweging krijgt, dan raakt je eigen hoofd ook weleens in de knoop. Zo ging het bij mij ook. Totdat ik besloot eens terug te blikken. Wat had ik eigenlijk allemaal meegemaakt en gedaan dat me uiteindelijk tot mijn vak als experience designer bracht?

Een kronkelend pad vol theater en verhalen

Ik zag een kronkelend pad vol theater en een grenzeloze fascinatie voor mensen betoveren met verhalen. Het begon bij carnaval, grimeer-diploma’s, acteren, regisseren, decors bouwen en theater vormgeven. Via een opleiding tot therapeut reisde ik door naar managing partner van een adviesbureau dat zich richtte op het vergroten van leervermogen. Samen met Herman Dummer bedacht ik Durftevragen. Ik gaf ontelbare workshops en stond regelmatig op het podium met keynotes.

De koek was op

Maar op een dag was de koek op. Helemaal. Ik wist niet meer wat ik wilde of waar ik naartoe moest. Dat werd een fase van eindeloze wandelingen, voor me uit staren en niets weten. Tot een vriend met een idee kwam:
"Waarom bouwen we geen escaperoom?"

De herontdekking van mijn passie

Dat idee werd een ommekeer. Daar, tussen puzzels en verhalen, vond ik weer terug wat ik was kwijtgeraakt. Mijn fascinatie voor mensen in beweging krijgen. Theater, verhalen, psychologie, en een snufje escaperoom – dat bleek dé perfecte mix om van passieve toeschouwers actieve deelnemers te maken. Om mensen niet alleen te boeien, maar echt te raken met een boodschap. Want het beste verhaal is het verhaal dat jij zelf beleeft.

Waarom mijn werk nu zoveel voldoening geeft

Nu begrijp ik waarom ik dag in dag uit geniet van mijn werk als experience designer. Of, zoals ik het aan mijn kinderen uitleg:

"Papa maakt speurtochten voor grote mensen."